فصل هنر: یونسکو با همکاری با شورای هماهنگی اتحادیه آرشیوهای دیداری- شنیداری و سایر نهادهای مرتبط با حفاظت از میراث در سراسر جهان، نقشی محوری در حفظ و به اشتراک گذاردن این اسناد که کم دوام هستند و در معرض نابودی، ایفا می‌کند. لذا این سازمان روز 27 اکتبر را بعنوان روز جهانی میراث دیداری شنیداری تعیین کرده است.
به گزارش سونیوز برنامه حافظه جهانی یونسکو با هدف نگهداری از میراث مستند ارزشمند و نیز افزایش آگاهی‌ها در مورد ارزش غیرقابل اندازه‌گیری این میراث برای نسل‌های حال و آینده شکل گرفت. فهرست حافظه جهانی که در سال 1997 بنیان نهاده شد اکنون شامل بیش از 450 نمونه از آثار ثبت‌شده میراث مستند است. میراث دیداری- شنیداری نیز از جمله میراث مستندی هستند که از ارزش جهانی قابل ملاحظه‌ای برخوردارند.
حفظ و نگهداری از میراث دیداری- شنیداری جهان در واقع به منزله حفاظت از حافظه جمعی ما و انتقال آن به نسل‌های آینده است. لازمه ایجاد آینده‌ای مشترک بر مبنای تفاهم و گفتگو، فهمیدن و آشنایی با گذشته است.
سناد سمعی بصری با از میان برداشتن موانع زبانی و فرهنگی مورد توجه و تمایل بسیاری از افراد تحصیل کرده و حتی بی سواد قرار گرفتند چرا که تنها با گوش و چشم انسان کار داشتند. از این رو می توان گفت که اسناد "آودیو ویژوال" با تبدیل شدن به مکملی برای اسناد نوشتاری سنتی، تغییری اساسی در جامعه انسانی ایجاد کردند.
امروزه یونسکو با همکاری با شورای هماهنگی اتحادیه آرشیوهای دیداری- شنیداری و سایر نهادهای مرتبط با حفاظت از میراث در سراسر جهان، نقشی محوری در حفظ و به اشتراک گذاردن این اسناد که کم دوام هستند و در معرض نابودی، ایفا می‌کند. لذا این سازمان روز 27 اکتبر را بعنوان روز جهانی میراث دیداری شنیداری تعیین کرده است.
در هر حال این اسناد از ارزش بی پایانی برای جامعه انسانی بر خوردارند و این امر بسیار مهم است که ما تنها ۱۰ تا ۱۵ سال زمان داریم که اسناد سمعی بصری را به دیجیتالی تبدیل کرده و به این وسیله از انحطاط و از بین رفتن آنها جلوگیری کنیم.
بررسی ها نشان می دهد که تاکنون بسیاری از این اسناد سمعی بصری در نتیجه کم توجهی ها، ویرانی ها، فاسد شدن ها و حتی کمبود منابع، مهارت ها و ساختارهای مورد نیاز، به صورت برگشت ناپذیری از بین رفته اند. بنابراین چنانچه یک اقدام بین المللی برای جلوگیری از روند انحطاط و ویرانی این اسناد صورت نگیرد در آینده نه چندان دور شاهد از بین رفتن تعداد بیشتری از این اسناد خواهیم بود.
این نگرانی ها باعث شد که در سال ۲۰۰۵ میلادی روزی به نام روز جهانی میراث سمعی بصری (World Day for Audiovisual Heritage ) در نظر گرفته شود و از این روز به عنوان مکانیسمی برای ارتقاء آگاهی های عمومی از اهمیت اسناد سمعی بصری به عنوان عضو لاینفک هویت ملت ها استفاده شود.
برنامه حافظه جهانی یونسکو با هدف نگهداری از میراث مستند ارزشمند و نیز افزایش آگاهی‌ها در مورد ارزش غیرقابل اندازه‌گیری این میراث برای نسل‌های حال و آینده شکل گرفت. فهرست حافظه جهانی که در سال 1997 بنیان نهاده شد اکنون شامل بیش از 450 نمونه از آثار ثبت‌شده میراث مستند است. میراث دیداری- شنیداری نیز از جمله میراث مستندی هستند که از ارزش جهانی قابل ملاحظه‌ای برخوردارند.
حفظ و نگهداری از میراث دیداری- شنیداری جهان در واقع به منزله حفاظت از حافظه جمعی ما و انتقال آن به نسل‌های آینده است. لازمه ایجاد آینده‌ای مشترک بر مبنای تفاهم و گفتگو، فهمیدن و آشنایی با گذشته است.